ในศตวรรษที่ 12 เขมรได้ใช้ความเข้าใจอันกว้างขวางเกี่ยวกับจักรวาลที่รู้จักและพยายามสร้างมันขึ้นใหม่ในแบบย่อผลที่ได้คือนครวัดเมืองที่แผ่กิ่งก้านสาขาออกแบบมาเพื่อสร้างความประทับใจให้กับคูเมืองและหอคอยที่จัดเรียงอย่างพิถีพิถันเขมรโบราณใช้มุมมองที่กว้างของฉากที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์ในขณะที่หลายคนเป็นสวรรค์หรือศักดิ์สิทธิ์ในรูปแบบภาพจิตรกรรมฝาผนัง
รายละเอียดอื่น ๆ ทำหน้าที่เหมือนการเตรียมอาหารมื้อเย็นนครวัดมีเนื้อที่มากกว่า 500 เอเคอร์ภายในอุทยานโบราณคดีอังกอร์พื้นที่ขนาดใหญ่ครอบคลุมพื้นที่กว่า 150 ตารางไมล์วัดหลักแห่งนี้ได้รับนักท่องเที่ยวเป็นจำนวนมาก แต่วัดที่มีคนรู้จักน้อยกว่าจำนวนมากมีโอกาสเดินผ่านเมืองหลวงเขมรเก่าซึ่งสร้างขึ้นตั้งแต่ศตวรรษที่ 9 เป็นต้นไป